سالهاست به دنبال تو میگردم

به دنبال احساسی که قلبم را بلرزاند

به دنبال نگاهی که خون رگهایم را منجمد کند

و صورتم گر بگیرد از این عشق

سالهاست به دنبال تو میگردم

به دنبال احساسی که با بودنت

صدای تپشهای قلبم دوبرابر شود

وقتی صدایم میکنی

* جانم * را از اعماق جانم نثارت کنم

و آنگاه که با من همنفس می شوی

نفسم بند بیاید از جذبه نگاهت

سالهاست به دنبال تو میگردم ای عشق

                                                                                   ( تقدیم به عشقم )

گاهی دلت بهانه هایی می گیرد که خودت انگشت به دهان میمانی ...

گاهی دلتنگی هایی داری که فقط باید فریادشان بزنی اما سکوت میکنی ...

گاهی پشیمانی از کرده و ناکرده ات ...

گاهی دلت نمی خواهد دیروز را به یاد بیاوری . انگیزه ایی برای فردا نداری و حال هم که ...

گاهی فقط دلت میخواهد زانوهایت را تنگ در آغوش بگیری و گوشه ای ؛ گوشه ترین گوشه ای

که میشناسی ....بنشینی و * فقط * نگاه کنی ...

گاهی چقدر دلت برای یک خیال راحت تنگ میشود ...

گاهی دلگیری ... شاید از خودت ... شاید ...

خیره می شوی در چشم هایم ...

می دزدم از نگاهت - نگاهم را - تا نفهمی ...

                                                                    چقدر دلتنگت بودم .

آدم ...

این روز ها

              هوای چشمان حوایت عجیب

                                                       بارانی است ...

                                                                               هوایش را داشته باش ...

میدونی دل عاشق در مقابل دل معشوق بی دل، مثل چیه؟

دل عاشق مثل یه لامپ مهتابی سوخته است .

دلتو میاندازی زمین، جلوی پای دلبرت ، می بینیتش، سفیدی و پاکیشو ، میبینه چقدر ظریفه ،

میبینه که فقط واسه اونه که میتپه.

فکر میکنید معشوق بی دل چی کار میکنه؟

میاد جلو ، جلو و جلوتر، به دل عاشقش نگاه میکنه.یه قدم جلوتر میذاره.

پاشو میذاره روش، فشار میده و با نهایت خونسردی به صدای خرد شدن دل عاشقش گوش میده.

میدونید فرق دل عاشق با اون لامپ مهتابی چیه؟

دل عاشق میشکنه ، خرد میشه ،نابود میشه ، ولی آسیبی به پای دل معشوق بی دل نمی رسونه ،

پاشو نمی بره و زخمی نمی کنه ، بلکه به کف پاهای قاتلش بوسه میزنه ....

گفت:  اینقدر سیگار نکش میمیری

گفتم :  اگه نکشم میمیرم

گفت:  اگه بکشی با درد میمیری

گفتم:  اگه نکشم از درد میمیرم

گفت:  هوای دودی جلوی درد و نمیگیره

گفتم:  هوای صاف جلوی مرگ و میگیره

یه کم نگام کرد و گفت: بکش...

می رسد روزی که فریاد وفارا سرکنی

می رسد روزی که احساس مرا باور کنی

می رسد روزی که نادم باشی از رفتار خود

خاطرات رفته ام را مو به مو از بر کنی

می رسد روزی که تنها ماند از من یادگار

نامه هایی را که با دریای اشکت تر کنی

می رسد روزی که تنها در مسیر بی کسی

بوته های وحشی گل را زغم پرپر کنی

می رسد روزی که صبرت سر شود در پای من

آن زمان احساس امروز مرا باورکنی...

دستت را به من بسپار تا از گرمی آن وجودم را پر کنم

گوشت را به من بسپار تا زمزمه عشق را در آن جاری کنم

شانه ات را به من بسپار تا آن را تکیه گاه تنهایی ام کنم

قلبت را به من بسپار تا آن را در هاله ای از نور نگهداری کنم

صدایت را به من بسپار تا مهربانی ات را تدریس کنم

چشم هایت را به من بسپار تا تازگی های عشق را در آن پیداکنم

جسمت را به من بسپار تا دمادم آن را گلباران کنم

همه را به من بسپار تا معنی خواستن را یاد بگیرم

یاد بگیرم چگونه تورا بپرستم و

چگونه با وجود تو در حضور عشق . خود را بازیابم ...

ای کاشف موجودیت عشق.

بین دوراهی موندم ...تو کوچه های غربت

انگار که نا نداره ... پاهام برای حرکت

می نویسم رو دیوار... از این درد غریبی

از اون روزای رفته ...روزای ناشکیبی

از بوی خوب گلها ... تو باغچه محبت

از زخم کهنه دل... تو روزگار غربت

از سرزمین غم ها ... نامه برات نوشتم

تاکه توهم بدونی ... چی شده سرنوشتم.........

اگه مردونگی مرده

اگه رفاقت رنگ باخته

اگه عشق دیگه معنی نداره

اگه دنیا پراز نامردیه

اگه آرامش . خواب و رویاست

اما

دوست داشتن تو همیشه و همه جاست...